Sukiennik to oczywiście szarotka alpejska (Leontopodium alpinum). Nie wszyscy wiedzą, że grube, jakby filcowe „płatki” kwiatu to wcale nie płatki, ale liście pokryte, jak i cała roślina, gęstymi puszystymi włoskami. Stąd też pochodzi określenie „sukiennik”. Nazwa „kocie łapki” natomiast używana jeszcze po II wojnie światowej odpowiada znaczeniowo nazwie łacińskiej, utworzonej od słów greckiego pochodzenia: leon = lew, kot oraz podion = stopa, łapa. Roślina objęta ochroną gatunkową.
Właściwości i wykorzystanie:
- W wielu okolicach uważa się szarotkę za roślinę o właściwościach leczniczych i „czarodziejskich”. Używa się jej do odpędzania złych duchów. Do stajni okadzanej dymem z ziela nie ma, według wierzeń ludowych, dostępu żadna zła siła.
- W lecznictwie ludowym stosuje się ją przy kolce, biegunce, bólach brzucha, gruźlicy. Najczęściej zaparza się z niej herbatę, rzadziej gotuje z masłem, mlekiem i cukrem. Wiadomo też o stosowaniu maści szarotkowej w okolicach Alp, gdzie również występuje.
- Szarotka stanowi popularny motyw zdobniczy na Podhalu
Jednym z najważniejszych czynników, który wpły
nął na popularność szarotki jest zdolność tej rośliny do zachowania się po zerwaniu przez długie lata bez zmiany kształtu i barwy. Ten typ rośliny znany pod nazwą „nieśmiertelników” był zawsze poszukiwany.
Szarotka stała się jedną z najbardziej pożądanych pamiątek wśród „ceprów”, co przyczyniło się do jej masowego zrywania zarówno przez turystów jak i górali. Wyraźnie widać wycofywanie się szarotki w miejsca niedostępne, a zanikanie jej na stanowiskach dostępnych, nisko położonych.
